เดินป่าทุกครั้งต้องมีสติ ทุกพื้นที่ย่อมมีทางออกเสมอ
เดินป่าทุกครั้งต้องมีสติ ทุกพื้นที่ย่อมมีทางออกเสมอ
เดินป่าทุกครั้งต้องมีสติ เพราะเส้นทางเดินในป่าอาจมีทางแยก ทางเดินปกติซึ่งเป็นทางที่คนหรือสัตว์ใหญ่เดินจะโล่ง เดินสบาย ส่วนทางที่ไม่มีใครเดินจะรกมีกิ่งไม้และเถาวัลย์ขวางทางอยู่ ถ้าจะเดินผ่านไปต้องแหวกไป หรือทางเดินจะไม่ชัดขาดหายไปเป็นช่วงๆ ช่องทางเดินมีใบไม้ปกคลุมหนา เมื่อเจอสภาพเช่นนี้ สันนิษฐานได้ว่าคุณอาจเดินมาผิดเส้นทางแต่ก็ไม่ต้องกังวลเมื่อคุณเตรียมอุปกรณ์ในกรณีฉุกเฉินมาแล้วควรตั้งสติและหาทางออกไปในทิศทางที่ถูกต้อง
อุปกรณ์จำเป็นในการเดินป่า
เป้หลังควรเลือกชนิดที่เบา มีขนาดกะทัดรัด คล่องตัว และมีประโยชน์ สามารถใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่น เต็นท์ ถุงนอน เปลสนาม ไฟฉาย เสื้อกันฝน มีดพก กระติกน้ำ หม้อสนาม ยา เชือก สมุดบันทึก ถุงพลาสติก เป็นต้น
สำหรับความผิดพลาดในการเดินป่านั้นอาจเกิดจากความไม่รู้ แค่พลาดนิดเดียวในป่าก็อาจมีอันตรายได้ สำหรับคนที่มีความรู้เป็นอย่างดี ถึงหลงป่าก็สามารถหาทางออกมาได้ คนที่มี gps เก็บ track ไว้ตลอดเวลาก็สามารถเดินย้อนรอยกลับออกมาจนถึงเส้นทางที่ถูกต้องได้ ถ้าเป็นดินโคลนเละก็สามารถแกะรอยเท้าตนเองกลับออกมาได้อย่าพยายามเดินต่อ เพราะอาจจะหลงเข้าไปลึกจนไม่มีใครตามเจอ ซึ่งเรื่องที่สำคัญที่สุดมีอยู่ 2 เรื่องคือที่ต้องคำนึงในภาวะฉุกเฉินคือ
1. พยายามไปหาจุดที่อยู่ใกล้ที่พักนั้นจะดีที่สุด เผื่อจะมีคนมาตามหาจนเจอได้ง่ายและจะปลอดภัยจากสัตว์อันตรายต่างๆได้
2. ถ้าน้ำใกล้หมดจำเป็นต้องไปหาน้ำ ถ้ามีเพื่อนอยู่ด้วยอย่าแยกกันไป เพราะอาจจะกลับมาแล้วหากันไม่เจอ
ข้อควรระวังเวลาหลงป่า
• อย่าเดินในป่าหรือเข้าป่าโดยไม่รู้ภูมิประเทศ เพราะจะหลงแน่นอนถึงแม้จะมีเข็มทิศและแผนที่แต่ถ้าระหว่างทางม ไม่เคยสนใจดูเส้นทางไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน ก็ไม่ควรเกาะเข็มทิศกลับ เพราะเคยมีคนที่หลงป่าแล้วจับเข็มทิศไปผิดทาง ทำให้ยิ่งหลงเข้าไปลึกจนไม่มีใครตามเจอ บางคนจับเข็มทิศแล้วต้องฝ่าฟันทางรกไปแถมยังไม่เจอน้ำ ถ้าจำเป็นต้องเดินในป่าขั้นแรกให้จับทิศทางให้ได้ก่อนอาจจะดูดวงอาทิตย์หรือภูมิประเทศรอบๆ
• อย่าเชื่อเสียงในป่าจนกว่าจะได้เห็นกับตา ถึงแม้ว่าจะเป็นตอนกลางวันก็ตาม ถ้าได้ยินเสียงในป่า อย่าตามเสียงนั้นไปเพราะอาจเป็นเสียงสะท้อนภูเขาหรือเสียงอาจถูกลมพัดมาจากทางอื่น ถ้าตามเสียงไปก็จะไม่เจอที่มาหรือเสียงนั้นอาจไม่ใช่สิ่งที่เราคิด เช่น ได้ยินเสียงลำธาร พอเดินไปดูอาจเป็นแค่เสียงลมพัดใบไม้ถ้าได้ยินเสียงคล้ายคน พอเดินไปดูอาจเป็นเสียงสัตว์หรือไม่เจอที่มาของเสียงเพราะเกิดจากใบไม้หรือกิ่งไผ่เสียดสีกันก็เป็นได้
สาระเน้นย้ำในการเดินป่า
ปัญหาหลักของการเดินป่าคือ หลงป่า และ อยู่ในสภาวะ อดน้ำและอาหาร ทางออกจากป่าที่ปลอดภัยที่สุด คือ ควรหาลำธารซึ่งต้องอาศัยสังเกตจากเสียงและบริเวณโดยรอบแล้วเดินตามลำธารออกมาเพราะคนส่วนใหญ่ที่เคยหลงป่ามีชีวิตรอดกลับมาก็ด้วยวิธีนี้ เพราะ ตามลำธารมักจะเจอคนได้ง่ายที่สุด เช่น ชาวบ้านมักจะชอบเข้าป่ามาหาปลาตามน้ำตก แต่ถ้ายังไม่เจอคนให้เดินตามลำธารไปเรื่อยๆ เผื่อจะเจอเรือนชาวบ้านหรือไปอาศัยบนแพหรือเกาะซุงลอยคอไปได้สักระยะ จนกว่าทีมค้นหาสามารถจะเจอ จริงๆแล้ววันเดียวก็เจอแล้วถ้าเฮลิคอปเตอร์มาตามหา มักจะเริ่มหาตามลำธารสายใหญ่ก่อน ริมลำธารจะเป็นที่โล่งพอจะสามารถก่อไฟให้มองเห็นควันไฟได้หากลำธารนั้นกว้างพอสมควร หรือแค่ยืนโบกมืออยู่ริมลำน้ำคนที่อยู่บนเฮลิคอปเตอร์ก็มองเห็นแล้ว ยิ่งอยู่กลางลำธารยิ่งเห็นง่าย คนที่หลงป่าแล้วเครื่องบินมาตามหาไม่เจอก็เพราะต้นไม้บัง ถึงแม้จะปีนไปอยู่บนยอดไม้ เฮลิคอปเตอร์ก็ยังมองไม่เห็นถ้าอยู่บนเขาแล้วพยายามมองลงที่ต่ำนั่นเอง
ลำธารมีโอกาสสู่ทางออกได้ดีเสมอ
แม้การเดินไปตามลำธารอาจไม่ใช่วิธีที่เร็วที่สุดแต่ก็สบายใจไปครึ่งหนึ่ง เพราะบางครั้งถนนอาจอยู่ใกล้ลำธารแค่ไม่กี่ร้อยเมตรเพราะลำธารอาจเลาะไปตามถนนไกลหลายกิโลเมตร การเดินตามลำธารอาจต้องลุยน้ำไปตลอดทาง หรืออาจจะว่ายน้ำบ้างถือว่าเป็นเรื่องปกติ การแช่น้ำจะช่วยให้ตัวเย็นทำให้ไม่เสียเหงื่อมากเกินไปจึงช่วยลดความเสี่ยงเรื่องโซเดียมในเลือดต่ำถึงแม้ว่าน้ำจะโค้งไปโค้งมาแต่ก็ดีกว่าเดินตรงหรือเดินลัด เพราะทางลัดจากจุดหนึ่งของลำห้วยไปหาอีกจุดหนึ่งจะต้องขึ้นเขาชันและต้องลงเขาชัน ถ้าอยู่ในป่าที่ล้อมรอบด้วยเมืองจะไม่ค่อยมีปัญหา อาจต้องเดินตามน้ำไกลหลายวัน แต่สุดท้ายก็จะไปถึงเมืองแต่ป่าใกล้ชายแดน มีโอกาสที่น้ำจะไหลไปยังประเทศเพื่อนบ้านจึงต้องสังเกตทิศทางการไหลของน้ำให้ดีๆโดยอ้างอิงจากทิศเข็มทิศถ้าไม่มีเข็มทิศต้องใช้วิธีอื่นเช่น ดูจากแสงอาทิตย์ หรือทิศทางลม เป็นต้น
