ทากตัวร้าย ภัยกลางทางของนักเดินป่า

ทากตัวร้าย ทากคือปลิงบกพบในป่าลึกที่มีความชุ่มชื้นสูง ถ้าที่ไหนแห้งๆอย่างตามก้อนหินหรือแล้งๆขนาดใบไม้ที่พื้นเริ่มกรอบก็จะไม่เจอทาก เวลาอยู่นิ่งแล้วทากไต่ขึ้นมาจะรู้สึกได้ ถ้าขาแห้งและอุ่น จะรู้สึกเย็นๆเหมือนน้ำกระเด็นใส่ ถึงแม้ว่าขาจะเปียกเวลาทากไต่จะรู้สึกคันยิกๆ ก้มลงไปดูจะหยิบได้ทันเสมอ โดยไม่โดนทากกัดเลยแต่ถ้ากำลังเดินหรือเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา ไม่ค่อยอยู่นิ่ง เวลาทากไต่อาจจะไม่ค่อยรู้สึกตัวแต่บ่อยครั้งที่เราจะรู้ตัวก่อนทากกัด เพราะจะรู้สึกเจ็บๆ เหมือนเข็มแทงแสดงว่ามันกำลังพยายามจะเจาะผิวหนังอยู่ ถ้ารู้สึกก็รีบก้มลงไปดูถ้าเห็นแล้วแกะออกก่อนที่มันจะกัดจะไม่มีเลือดไหล

วิธีแกะทาก

ที่ดีที่สุดคือใช้เล็บขูดออก วิธีนี้แผลจะไม่เปิดถ้าไม่มีเล็บ อาจใช้มีดขูด คนทั่วไปเห็นทากแล้วตกใจจะรีบดึงออกแต่ดึงไม่ออกเพราะตัวมันลื่น หรือดึงออกได้จะกลายเป็นแผลเปิดขนาดใหญ่ บางคนใช้ไฟลนหรือใช้อะไรแสบๆคันๆเช่นแอลกอฮลล์ สบู่หรือเกลือไปทาตัวมันมันก็รีบคายเขี้ยวคลานหนี พอทากหลุดติดมือมาแล้ว ถึงแม้จะดีดหรือเขี่ยทิ้ง มันก็ยังติดอยู่กับมือ เพราะ ทากสามารถใช้ปากทั้งสองด้านเกาะกับผิวหนังเราไว้ วิธีแก้คือจับมันปั้นเป็นก้อน เพื่อไม่ให้มันมีโอกาสเกาะกับผิวหนังเรา แล้วเราก็จะสามารถโยนมันทิ้งไปได้ง่ายๆ

อาการคันหลังจากโดนทากกัด

ทากกัดจะคันอยู่เพียง 2-3 วัน แล้วจะหายคันไปเอง ช่วงที่คันๆที่แผล คนปกติจะพอทนได้ ไม่ต้องทำอะไร แต่ถ้าทนไม่ไหวให้ทายาแก้แพ้ตรงรอยกัดจะช่วยให้หายคันได้ ทากจะอ่อนไหวต่อสิ่งที่ผิดธรรมชาติ แค่เจอเสื้อผ้าแห้งๆมันก็หนีกลับลงพื้นแล้ว แต่ถ้าเสื้อผ้าเปียกอย่างในหน้าฝนจะไม่ได้ผล การใส่ถุงกันทากแห้งๆหรือใส่กางเกงไว้ในรองเท้า จึงป้องกันได้ระดับหนึ่ง แต่ไม่ค่อยทำกันเพราะปลายขากางเกงจะหลุดออกจากรองเท้าหรือถุงเท้าได้ง่าย ถ้าใช้ถุงเท้ายาวๆถึงเข่าเวลาเดินผ่านทุ่งหญ้าก็จะมีดอกหญ้าเจ้าชู้ติดมา

ข้อควรปฏิบัติก่อนเข้าป่า

ก่อนเข้าป่าและก่อนออกเดินทางทุกเช้า ควรฉีดยากันทากเสมอ ถึงแม้ว่าแถวนั้นจะไม่มีทากก็ตาม พอเดินไปกลางทางอาจจะเจอทากเป็นจุดๆ ถึงแม้ว่าทากจะพบมากอยู่ใกล้น้ำ แต่บางทีบนสันเขาก็มีทาก ป่าที่เคยไปแล้วไม่มีทากพอฝนตกอาจจะมีทากเต็มไปหมด ถ้าไม่มีทากก็จะมีมดแน่นอน ซึ่งยากันทากสามารถป้องกันได้เวลาเข้าป่าควรจะแบกยากันทากไปให้เพียงพอที่จะฉีดได้ทุกวันวันละหลายๆรอบ ยากันทากแบบกระป๋องสเปรย์เหล็กอัดลมดีที่สุด เพราะใช้ง่ายกว่า สามารถคว่ำกระป๋องฉีดได้ส่วนแบบขวดพลาสติกไม่อัดลมจะใช้ยากกว่าและเลอะมือง่าย เพราะคว่ำฉีดไม่ออกถ้าตั้งฉีดจะใช้ลำบาก ข้อเสียของกระป๋องสเปรย์เหล็กอัดลมคือมีขนาดใหญ่และแบ่งไม่ได้ ทำให้ประมาณจำนวนน้ำยาที่เหลืออยู่ได้ยาก ต้องใช้วิธีชั่งน้ำหนักจึงจะรู้ ถ้าเดินป่าระยะสั้น แนะนำซื้อแบบเติมมาแบ่งใส่ขวดสเปรย์ขนาดเล็กที่ไม่อัดลม ควรเป็นขวดอลูมิเนียมเพื่อเวลาโดนกระแทกแล้วไม่แตกส่วนแบบอื่นๆเช่น แบบทาไม่ควรใช้ เพราะจะทำให้เรากลัวเลอะมือทำให้ไม่ชอบทาบ่อยเพราะทาเสร็จแล้วต้องล้างน้ำ ถ้าล้างน้ำไม่สะอาดก็ต้องล้างต่อด้วยสบู่ต่ออีกโดยเฉพาะเวลาอยู่บนเขาอาจจะหาน้ำล้างมือยาก ยากันทากควรใช้รุ่นกันน้ำ กันเหงื่อ (sweat-proof) ทดลองล้างน้ำดูแล้วกลิ่นยังไม่หาย เพราะเวลาเดินป่าถึงแม้จะไม่ลุยน้ำ ก็มีโอกาสโดนละอองน้ำบนใบไม้ ถ้าไม่มียากันทากควรเปิดขากางเกงให้ทากไต่ขึ้นมากัดที่ขาดีกว่าให้มันไต่ขึ้นมาสูงเพราะเวลาทากที่กัดที่ขาจะรู้สึกเจ็บง่าย แต่ถ้ากัดที่เอวจะไม่ค่อยรู้สึก เวลาเดินป่าที่มีทากควรมีพลาสเตอร์ยาและสำลีก้อนจำนวนหนึ่ง ใส่ถุงซิปพลาสติก เก็บไว้ในที่ๆหยิบใช้ได้สะดวก เช่น ในกระเป๋ากางเกงหรือกระเป๋าคาดเอว เพื่อเวลาโดนทากกัดจะได้หยิบมาใช้ได้ทันที ถ้าไม่ใส่ถุงพลาสติกลาสเตอร์ยาและสำลีก้อนจะเปียกเหงื่อและฝนจนใช้งานไม่ได้ ฉะนั้นจึงควรเตรียมให้ดี